Week na week kreeg ik slechte toetsen. We oefenen op breuken en kommagetallen optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, machtsverheffing ervan en delen. Keer op keer toonden ze er op hun toets weinig tot niets van begrepen te hebben. Er zaten, in het eerste middelbaar ocharme, gemakkelijk meerdere onvoldoendes bij in de klas. Ik gaf hen de opdracht om een hele bundel extra oefeningen te maken tegen de week erop. En de week nadien deed ik dat opnieuw. Ik mailde de ouders tussendoor, ze reageerden positief op mijn bezorgdheid en ik reageerde met nog meer tips voor de ouders.
We eindigden dan met volgorde van bewerkingen waarin al deze leerstof samenkomt. Ik vreesde het ergste omdat het voorgaande zo moeizaam verliep. Ik paste mijn werkvorm aan. Ik gaf hen, ieder afzonderlijk, alleen de einduitkomst van iedere oplossing. Ze verbeterden hiermee al de oefeningen die ze moesten maken als huiswerk. Ze moesten de goed aanduiden met groene fluo en de verkeerde met roze fluo. Nadien moesten ze bij iedere roze oefening op zoek gaan naar hun fout. Waar maakten ze een fout tegen de volgorde van de bewerkingen, of schreven ze lelijk en daarom verkeerd, of maakten ze een rekenfout... Ze waren allemaal uitzonderlijk intensief bezig. Ik had heel wat meer tijd om de zwaksten extra hulp te bieden en hielp heel kort zoeken bij sterkere leerlingen naar kleine foutjes. De oefeningen die ze tijdens die les niet verbeterd kregen moesten ze thuis uitzoeken en de dag nadien vragen als het niet gelukt was.
De dag erop was het toets van dit allesomvattende deel en ik had maar 1 tekort in de klas!!! Ik sprong een gat in de lucht. De tijd die ik voor het onderwerp genomen had en de vele extra oefeningen die de leerlingen maakten, heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Mijn klasgemiddelde lag tegen alle verwachtingen in weer hoger! Ik was dolblij, voor mezelf én voor de leerlingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten